Zeg eens p

Dwalen door de tijd, 

was alleen dan aantrekkelijk als zij in een goede bui, 

wat wilde genieten, 

van de vrije tijd, 

die zij bezat. 

Nou ja, 

echt bezitten, 

deed zij tijd natuurlijk niet. 

Welke kant zij opging wist zij meestal niet, 

dat maakte ook niet zoveel uit, 

zij kwam altijd wel ergens terecht. 

Het gaf wat tegenwicht, 

aan de rest van haar leven. 

Daar was alles ingedeeld in vraag, 

doel, actie en resultaat. 

Elke weg gekozen met een doel. 

Verder komen, 

ofschoon dat relatief was. 

Zij had eens een simpel psychologisch testje gedaan, 

naar de eigen persoonlijkheid. 

Daar valt alles op aan te merken, 

daar ging het niet om. 

Het vernuft, 

waarmee haar eigen brein, 

de algemene, 

vage aanduidingen wist om te buigen, 

dat was interessant. 

Bijna iedereen deed dat trouwens, 

iedereen bezat dat talent, 

om iets te zien, 

of lezen en daar een persoonlijke boodschap uit te halen.
Selectief, 

zonder het zelf te merken. 

Daar schuilde natuurlijk ook wel een gevaar. 

Het mechanisme werkte hetzelfde bij horoscopen. 

Zij kon kijken naar de techniek, 

die werd toegepast, 

dan was zij snel klaar. 

Daar viel niet veel aan te beleven. 

Met dezelfde scepsis, 

kon bijna alles, 

onder een loep worden gelegd, 

er bleef niet veel van over. 

De bron, 

bepaalde hoe serieus men het nam. 

Welke autoriteit kende zij wat toe, 

daar ging het dan om. 

Maar al was de oorsprong betrouwbaar, 

kon zij er dan voortaan blindelings vanuit gaan? 

Dat zou hetzelfde zijn, 

als iemand op een paar leugens betrappen, 

daarom alles afdoen als gelogen.

In de journalistiek hoort, 

zo wordt verteld, 

geleerd, 

minimaal twee bronnen, 

die het verhaal bevestigen kunnen. 

Protocol is dat vaak allang niet meer. 

Anderzijds, 

zou zij ook kunnen beweren, 

dat er weinig echte journalistiek wordt bedreven. 

Dan is de term journalist te zeer opgerekt. 

Het vak heeft daar wel vaker onder geleden, 

er werden bijvoegelijkheden aan toegevoegd. 

Onafhankelijke, 

bijvoorbeeld. 

Dat was wel een mooie. 

Eigenlijk zette dit woord iedereen aan het denken. 

Gemener gezegd, 

maakte het alle andere verdacht. 

Het woord objectief, 

bleek niet houdbaar, 

op termijn, 

dat hoort zij nog maar zelden. 

Daar kwam telkens discussie van, 

was niet langer productief. 

Het zijn woorden waar wij aan gewend zijn geraakt, 

als een beroepsgroep, 

probeert een negatief imago, 

op te poetsen. 

Maar stel je voor, 

dat een enkele politicus, 

voortaan zichzelf voorstelt, 

als integer kamerlid, 

zus of zo, 

of niet corrupte wethouder huppelepup. 

Betrouwbare burgemeester van Leerdam benoemd tot… 

Het zou een precedent kunnen scheppen.

Dan is het hek van de dam. 

Op zoek naar een goed opgeleide arts, 

een betrokken hulpverlener, 

een vlek verwijderende vlekverwijderaar?