Zeg eens b

De ontwikkelingspsychologie staat nog in de kinderschoenen.

 Het is zo’n zin die iemand argeloos kon uitspreken, 

zonder de bedoeling. 

Dat waren altijd de beste, 

als de humor niet bedacht was, 

van te voren. 

Spontaniteit paste niet in de modellen van de wetenschap.

 Belachelijk kon die zich wel maken, 

dat beschouwde zij echter niet als komisch, 

doch eerder onder de categorie leedvermaak. 

Er werd natuurlijk al veel langer nagedacht over kinderen, 

hoe hen op te voeden, 

maar dat is toch iets anders. 

Het lef om over te gaan tot serieuze onderzoeken en conclusies,

 leek haar het bestuderen waard. 

Zoveel dat zij minstens nog vijf levens nodig had, 

gokte zij zomaar. 

Leergierigheid, 

een bodemloze put van verlangen naar duidelijkheid, 

die, op zijn beurt, 

regelmatig moest worden bijgesteld, 

herijkt. 

Zij kon erin verloren gaan. 

Dan was het een hele toer om….

of zij wachtte geduldig op een vastloper. 

Er viel zoveel te leren en ontdekken. 

Hoe kon het, dat als kind, 

je daar niet moedeloos van werd, 

het een kind zo overweldigende, 

dat het zich van het leren afwenden​? 

Misschien deed het dat wel, 

maar benoemd men het anders, 

keek en kijkt men er, 

vanuit volwassen perspectief tegenaan. 

Zij kan de stereotype over psychologie wel vermelden, 

welke toegevoegde waarde zou dat hebben? 

Iedereen kan opzoeken dat wij, 

van de Duitse en sporadische Fransman, 

naar de Amerikaanse zijn overgestapt, 

die zich bij voorbaat al op de borst kloppen. 

Het is het onthouden waard dat onze huidige kennis, 

scholing en opgeleide mensen, 

zich professioneel noemend, 

dat doen met de Amerikaans, 

geleerde wetenswaardigheden. 

Zij gaat liever terug in tijd en culturen. 

1800 jaar zijn wij volwassen geworden zonder, 

dan in nauwelijks honderd jaar, 

is er geobserveerd en geëxperimenteerd, 

vergeleken met de dieren. 

Plots voelt men zich bedreven, 

doet vergaande uitspraken, 

schrijft recepten uit, 

maakt leer en opvoedingsmodellen. 

Wie spreekt hen tegen? 

De enige discussie, 

het aangeboren of aangeleerd gedrag is. 

Magertjes vind zij. 

De grote hoeveelheden medicijnen, 

ook weer een woord, 

wat zich nog maar moet bewijzen, 

in deze. 

Grote bedragen gaan om in de pillenindustrie, 

dus rechtvaardigd het de vraag, 

in hoeverre deze ook de ontwikkelingsleer stuurt? 

Zij zou er niet gerust op zijn. 

Elke generatie zie je het verschijnsel weer, 

dat de ouderen niet gelukkig zijn, 

met de leefwijze en keuzes van hun kleinkinderen. 

Er wordt niet meer buiten gespeeld, 

er is geen respect meer voor gezag, 

geen tijd meer voor familie, 

alles kan maar worden gezegd, 

geschreven. 

Zo zijn wij opgevoed, 

dat hebben wij van jullie meegekregen. 

Dat gaat elke wetenschap te boven, 

wat men ook zegt. 

Je bent, 

in al je doen en laten, 

het voorbeeld, 

dat wordt nageleefd. 

Nageaapt.