Zeg eens N

“Op de eerste plaats ben ik…….” 

Zij schrok wakker. 

De zin galmde in haar hoofd, 

zonder te worden afgemaakt. 

Het was een slecht nieuws dag. 

Ondanks de muziek van Bach, 

worden doden herdacht. 

Mensen filmden leed, 

of ze nou vergaten de politie te bellen? 

Waarschijnlijk dachten zij, 

dat de ander dat wel had gedaan. 

Sinds de mobiele telefoon, 

foto’s en video opnames kon maken, 

leek bellen steeds meer achterhaalt, 

ouderwets. 

Het oordeel lag dik op de toon van de NOS-nieuwslezer.

Zulk een dag werd het dus, zuchtte zij. 

Zij wilde zich nog niet gewonnen geven, 

per slot scheen buiten de zon. 

Over een uur zou hij de trap af komen stormen. 

Zijn kleren nog rechttrekkend. 

Verstrooid, net wakker. 

De schuifdeur, 

zal schurend opzij geschoven worden en een luide, 

opgewekte stem zou haar goede morgen wensen. 

Gevolgd met een belangstellend, 

“Hoe is het hier?” 

Net als haar autistische zoon, 

had zij daar nooit echt een antwoord op. 

Meermaals per week, kwam die vraag. 

Of anderen daar nou ook problemen mee hadden? 

“Joaw” antwoordde zij. 

Dat was een beetje standaard. 

Te vergelijken met tja, wat zal ik ervan zeggen. 

Was zij Franse geweest, 

alleen al in aanleg of ambitie, 

dan zou zij hebben kunnen antwoorden, 

met het omkeren van de vraag. 

Een prachtige oplossing was het. 

In haar eerste Franse les, 

heeft zij niets meer mee gekregen, 

nadat zij had geleerd, 

hoe deze mensen elkaar begroeten. 

Een perfectere werkelijkheid bestond er niet. 

Zuiver, transparant. 

Zij gelooft niet dat zij daar, 

hier in Nederland, 

mee weg zal komen. 

Vandaag een goede dag, 

het te proberen, 

besloot zij. 

De begeleidster was zeer vriendelijk en betrokken, 

daar lag het niet aan. 

Zij schonk het ook weinig aandacht, 

ging snel over tot een volgende vraag. 

“ Kopje koffie?” 

Daar kon zij dan altijd positief en enthousiast op reageren. 

“ Het is nog lekker rustig, hè?” 

Vervolgde de hulp vaak, 

terwijl het water aan de kook kwam. 

Dan had zoonlief zich verslapen. 

Dat was inmiddels een vanzelf ontstane afspraak geworden. 

Wij houden het positief! 

Of het past binnen de richtlijnen van ons contact? 

Gaat het? 

Het gaat.